-
1 rozpasku|dzić
pf — rozpasku|dzać impf pot. Ⅰ vt 1. (nie skończyć) to bungle; to botch (up) pot.- rozpaskudził robotę i poszedł he bungled the job a. botched up the job and left2. (rozpuścić) to spoil [sb] rotten pot. [jedynaka, wnuki] Ⅱ rozpaskudzić się — rozpaskudzać się to become utterly spoilt- rozpaskudził się, bo wszyscy mu ustępowali he became spoilt because everybody let him have his own wayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpasku|dzić
См. также в других словарях:
rozpaskudzać się – rozpaskudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać się do bycia rozpuszczanym, do uległości otoczenia, do bycia w centrum zainteresowania; rogrymaszać się, rozpuszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaskudził się przez … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpaskudzić — dk VIa, rozpaskudzićdzę, rozpaskudzićdzisz, rozpaskudzićudź, rozpaskudzićdził, rozpaskudzićdzony rozpaskudzać ndk I, rozpaskudzićam, rozpaskudzićasz, rozpaskudzićają, rozpaskudzićaj, rozpaskudzićał, rozpaskudzićany 1. pot. «zrobić coś źle, nie… … Słownik języka polskiego
rozpaskudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpaskudzaćam, rozpaskudzaća, rozpaskudzaćają, rozpaskudzaćany {{/stl 8}}– rozpaskudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpaskudzaćdzę, rozpaskudzaćdzi, rozpaskudzaćudź, rozpaskudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
